De ander helpen
In veel Levensbeschouwingen bestaan verhalen over het helpen van de ander. Het is mooi als kinderen ontdekken dat een kernboodschap van alle grote godsdiensten is: het is belangrijk is dat je elkaar helpt, zorg draagt voor de ander en dat je niet alleen aan jezelf denkt. In alle religieuze conflicten in de wereld is het makkelijk om dat uit het oog te verliezen. In alle godsdiensten vind je verhalen, tradities en voorbeeldfiguren die uitdrukken hoe je goed kunt leven door oog te hebben voor de ander. In de christelijke traditie noemen we dit ‘naastenliefde’, in de islam noemen we dit ‘zakaat’: het geven aan de armen. Die ‘naaste’ is in deze verhalen en tradities niet alleen je familie of vriend, maar is juist ook de ‘vreemde’ ander: iemand die je niet kent en met wie je niks hebt. De barmhartige Samaritaan laat zien dat hulp soms uit onverwachte hoek komt.
Er mag ook op tafel komen dat ‘de ander helpen’ heus niet altijd makkelijk of vanzelfsprekend is. Soms gaat het helpen van de ander ten koste van iets van jezelf. Dan moet je een boodschap doen voor je oma, en kun je dus niet lekker buiten spelen. Dan betekent een ander helpen: je eigen zin even aan de kant zetten. Een mooi onderwerp om met kinderen te verkennen. Welke dilemma’s levert dat soms op? Of: een ander wíl helemaal niet geholpen worden, terwijl jij denkt dat die ander hulp nodig heeft. Zoals Madelief die Robbie probeert te leren lezen, maar die daar niks van wil weten (Robbie leert lezen). In het verhaal Drie mannen en een engel gaat het niet over hulp geven maar over hulp ontvangen.
