Moed om je eigen keuzes te maken

“lef hebben”
“vol goede moed”
“moed inspreken”
“moed verzamelen”
“waar haal je de moed vandaan?”
“de moed zonk hem in de schoenen”
“houd er de moed maar in”
“de moed niet opgeven”
“heb het hart niet”
“met frisse moed”

Er zijn veel gezegden over moed. Dat laat al zien dat het leven zelf vraagt om een portie moed. Opkomen voor je eigen levenskeuzen, je eigen mening, de weg of de opleiding die bij jou past. Het is lang niet altijd vanzelfsprekend. Deze spreekwoorden nodigen uit om met elkaar te verkennen wat moed in jouw situatie kan betekenen. Kun je bijvoorbeeld nog moedig zijn als je werkelijk alles al goed doet? De koning die niets fout deed gaat op zoek. En Jeroen in het verhaal van Meester Jaap onder de tafel (Startverhaal) maakt een stevige keuze, toont lef, maar voelt zich allesbehalve moedig.

Van de Griekse filosoof Socrates, zoon van een beeldhouwer en vroedvrouw, wordt gezegd dat hij heel lelijk was en dat hij zich van het bevoegd gezag niets aantrok. Hij werd bewonderd en verguisd om zijn kritische vragen en gedachten. Hij stelde allerhande zaken in de maatschappij ter discussie en gebruikte veel humor om dingen duidelijk te maken. Het stadsbestuur kon dat niet waarderen en voelde zich belachelijk gemaakt. Socrates bleef doorvragen omdat hij mensen daardoor wilde helpen steeds beter te kunnen begrijpen en formuleren wat ze zelf belangrijk vinden. Het vraagt moed om bij jezelf te blijven en door te vragen tot duidelijk wordt wat een ander bedoelt. Het is ook moedig om tegen de machthebbers in te gaan, hij wilde dat mensen zelf nadenken. Tenslotte stierf hij door een gifbeker leeg te drinken, dat deed hij toch, ook al had hij de mogelijkheid zichzelf te redden. Ook dat kun je zien als een vorm van moed…of niet?